به نقل از «عصر ایران»

تاریخچه شرکت موتورسیکلت سازی یاماها؛ از تولید آلات موسیقی تا ویلچر و اسکوتر (+عکس)

تاریخ انتشار: ۲۷ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۳۱۷۴۸

ریشه های شرکت یاماها موتور، به قرن نوزدهم بازمی گردد، زمانی که یک صنعتگر با استعداد به نام توراکوسو یاماها به دنبال ساخت یک ارگ ژاپنی بود که بتواند با مدل های غربی وارد شده به کشور در آن زمان رقابت کند.

پس از ساخت موفقیت آمیز ارگ خود، توجه یاماها به پیانوها معطوف شد که در سراسر جهان محبوبیت بیشتری پیدا کرده بودند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شرکت جدید او در دهه ۱۸۹۰ شروع به ساخت پیانوهای ایستاده کرد و در نهایت اولین پیانوی اعلای خود را در ۱۹۰۲ طراحی کرد.

به گزارش روزیاتو، این شرکت در طول جنگ جهانی اول و دوره بین دو جنگ جهانی رشد کرد، اما جنگ جهانی دوم و به طور خاص بمباران متفقین باعث نابودی این شرکت به جز یک کارخانه اش شد.

توراکوسو یاماها

تولید آلات موسیقی پس از جنگ از سر گرفته شد، اما رئیس شرکت، گنیچی کاواکامی، به سرعت برنامه‌هایی برای گسترش و تنوع‌بخشی تولیدات شرکت برنامه‌ریزی کرد. کاواکامی با مشاهده نیاز به تحرک در کشور ویران شده پس از جنگ، یک بخش موتورسیکلت را در سال ۱۹۵۵ تأسیس کرد.

ایجاد یک نمونه اولیه از همان ابتدا دشوار بود، و اگرچه این شرکت در تلاش های اولیه خود برای ساخت یک مدل جدید با مشکلات زیادی روبرو شد، سازنده جدید موتورسیکلت پشتکار لازم را داشت.

این تلاش‌های اولیه به یاماها موتور کمک کرد – که سال‌ها پیش از شرکت سازنده آلات موسیقی یاماها جدا شده بود – به همراه سایر محصولات مرتبط، مانند موتورهای چهار چرخ، قایق های شخصی، موتورهای دریایی و مهندسی خودرو، به یک رهبر جهانی در تولید موتورسیکلت تبدیل شود. امروزه، این حوزه یک تجارت جهانی تقریباً ۹ میلیارد دلاری است – این تکامل غول ژاپنی عرصه موتورسیکلت سازی است.

آغاز یک اسطوره

تولید موتورسیکلت در اوایل دهه ۵۰ در سراسر ژاپن افزایش یافت و توسط شرکت هایی که قبلاً در ساخت هواپیماهای نظامی شرکت داشتند، از جمله کاوازاکی، میتسوبیشی و هوندا رهبری می شدند.

Nippon Gakki، شرکتی که بعدها به یاماها معروف شد، می‌خواست وارد این صنعت پررونق شود، اما ترجیح داد به جای اسکوترها و دوچرخه‌های موتوری که سایر شرکت‌ها تولید می‌کردند، کار خود را با یک موتورسیکلت معمولی شروع کند.

توسعه و تولید یک نمونه اولیه در سال ۱۹۵۳ آغاز شد. برای کشف بهترین مسیر رو به جلو، مهندسان و طراحان یاماها به اروپا فرستاده شدند و در آنجا پایه ای عالی برای موتورسیکلت جدید خود در موتورسیکلت آلمانی DKW RT125 کشف کردند که دیگر تحت محدودیت های ناشی از ثبت اختراع در دوران جنگ قرار نداشت. کار بر روی یک نسخه کپی از DKW آغاز شد — البته با برخی بهبودهای قابل توجه.

موتورسیکلت جدید به جای چهار دنده، سه دنده داشت و تا زمانی که کلاچ درگیر بود می شد با هر دنده ای شروع به حرکت کرد. DKW برای شروع حرکت به خلاص شدن نیاز داشت.

در سال ۱۹۵۵، یک موتورسیکلت برای تولید انبوه معرفی شد، در معرض فروش عموم قرار گرفت و موافقت فوری خریداران را جلب کرد. یاماها YA-1، یک موتور سیکلت ۲ زمانه ۱۲۵ سی سی، ثابت کرد که موفقیت آمیز و شروعی عالی برای موتورسیکلت های یاماها بود.

توسعه جهانی

با موفقیت YA-1، مدیریت یاماها بلافاصله به دنبال راه هایی برای گسترش تجارت خود بود و چشم خود را به ایالات متحده به عنوان نزدیک ترین، بزرگترین و سودآورترین بازار ممکن معطوف کرد. کوپر موتورز واردات یاماها YD-1 250 و MF-1 جدید را در سال ۱۹۵۸ آغاز کرد، و یاماها در سال ۱۹۶۰ یک شبکه نمایندگی را با گسترش تهاجمی راه اندازی کرد.

یاماها برای تقویت وجهه خود، در اوایل دهه ۶۰ در مسابقات موتورسواری شرکت کرد و در سال ۱۹۶۱ در کلاس ۲۵۰ سی سی جایگاه ششم را کسب کرد. این مصادف بود با گسترش محصولات یاماها و در سال ۱۹۶۰ اولین موتور دریایی قایق یاماها به فروش رسید.

اگرچه این شرکت هنوز نوپا بود، اما در سال ۱۹۶۳ تخصص مهندسی خود را در تنظیم موتور خودروی اسپورت مشهور تویوتا ۲۰۰۰GT ارائه کرد در حالی که توسعه محصول با اولین اسنوموبیل یاماها در سال ۱۹۶۸ ادامه یافت.

یاماها با معرفی میکسر روغن اتوماتیک ۲ زمانه Autolube در سال ۱۹۶۴ همچنان در صنعت موتورسیکلت سازی پیشرو بود، اما در سال ۱۹۶۸ بود که یاماها به پیروزی بزرگی دست یافت.

یاماها مدل DT-1 خود را معرفی کرد که به طور گسترده ای به عنوان اولین موتورسیکلت آفرودی ساخت شده با هدفی خاص در نظر گرفته می شود و مسابقه ای را برای برنده شدن در خیابان و خارج از خیابان توسط سایر سازندگان آغاز کرد. تا سال ۱۹۶۸، یاماها موتور اروپا تاسیس شد و موقعیت خود را به عنوان یک شرکت جهانی تثبیت کرد. موفقیت در دهه ۶۰ بر پایه فناوری دو زمانه کارآمد آن بود، اما دهه ۱۹۷۰ تغییرات گسترده ای را به همراه داشت.

توسعه خط تولید

در طول دهه ۶۰، موتورسیکلت های یاماها تا حدودی از نظر اندازه و وسعت محدود بودند. با این حال، سال ۱۹۷۰ با معرفی اولین موتور سیکلت ۴ زمانه این شرکت، همه چیز را تغییر داد، موتورسیکلتی که بازارهای جدیدی را باز کرد و فرصت‌هایی را برای ساخت موتورهای بزرگتر و سریع‌تر ایجاد کرد.

موتورسیکلت جدید ۶۵۰ سی سیXS-1 به بازار عرضه شد که بسیار شبیه به دوقلوهای موازی بریتانیایی بود که در آن زمان محبوب بودند. در حالی که در چند سال اول تغییراتی در طراحی مورد نیاز بود – مانند اضافه کردن ترمز دیسکی جلو – این موتورسیکلت به اندازه کافی محبوب شده و برای بیش از یک دهه در تولید باقی ماند.

XS-1 منجر به توسعه سریع طیف گسترده‌تری از موتورسیکلت های خیابانی شد، در حالی که موتورسیکلت های آفرودی یاماها به موفقیت در خاک ادامه دادند و در سال ۱۹۷۵ قهرمانی جهان در دسته ۵۰۰ سی سی را به دست آوردند و سپس با XT500 در رالی پاریس-داکار در سال ۱۹۷۶ برنده شدند.

اولین موتورسیکلت ژاپنی به سبک کروزر از یاماها در سال ۱۹۷۸ به نام XS650 Special معرفی شد، اما شاید تحت الشعاع موتور ۴ سیلندر مبتنی بر شفت XS1100 معرفی شده در سال ۱۹۷۸ قرار گرفت.

در کمتر از ۱۰ سال، یاماها از ساخت موتورهای دو زمانه کوچک به موتورسیکلت‌های با قدرت جابجایی قابل توجه و مناسب برای گشت و گذار در سیستم بزرگراهی بزرگ آمریکا رسید – همه اینها در حالی که قابلیت اطمینان و کیفیت ساخت عالی حفظ شده بود.

تداوم نوآوری

با رشد سریع عصر کامپیوتر و پیشرفت سریع فناوری، دهه ۱۹۸۰ دورانی بود که در آن یاماها می توانست مهارت خود را به عنوان یک تولید کننده در سطح جهانی نشان دهد. یاماها سیستم کنترل مدیریت تولید پان یاماها (PYMAC) خود را در تاسیسات تولید کامپیوتری اش پیاده سازی کرد و به دنبال آن در چند سال اول این دهه فعالیت خود را به اسپانیا، فرانسه، برزیل و چین گسترش داد.

موتورسیکلت های آن دوران یاماها مرزها را جابجا می کردند. موتورسیکلت اسپورت Seca در کنار کروزر Virago و اولین مدل تور یاماها، Venture Royale، که اولین موتورسیکلت آن با موتور V4 خنک شونده با مایع بود، به نمایش درآمد. Venture یک موتور بزرگ و راحت بود که سیستم تعلیق بادی قابل تنظیم و بی سیم را برای سواری در مسافت های طولانی نیز ارائه می کرد.

با این حال، ستاره های این دوره در سال های ۱۹۸۴ و ۱۹۸۵ ظاهر شدند. ابتدا، یاماها موتورسیکلت ورزشی FZ750 را با اولین موتور DOHC با پنج سوپاپ در هر سیلندر برای این شرکت معرفی کرد و به روند رو به رشد تولید سوپربایک پیوست.

سال بعد، V-Max قدرتمند معرفی شد، یک کروزر V4 1200 سی سی که بیشتر برای بازار آمریکا ساخته شده بود، از یک داکت ورودی جدید استفاده می کرد که با کاربراتور جفت می شد و به موتور کمک می کرد تا ۱۴۳ اسب بخار نیرو تولید کند.

این یک قدرت بسیار بزرگ بود که توجه خریداران آمریکایی موتورسیکلت را به قدری به خود جلب کرد که از آن زمان به یک اسطوره تبدیل شد و تا سال ۲۰۰۹ در تولید باقی ماند.

سرعت و تغییرات بیشتر

یاماها موتورسیکلت FZR1000 را در سال ۱۹۸۷ عرضه کرد و آن را تا دهه ۹۰ در نمایندگی ها نگه داشت تا عملکرد پیست مسابقه را در یک بسته قانونی خیابانی برای دوستداران این عرصه ارائه دهد. این موتورسیکلت مملو از مهندسی پیشرفته برگرفته از مدل های مسابقه ای یاماها GP بود که به طور قابل توجهی سطح موتورسیکلت های سریع یاماها را بالا می برد.

یاماها با فناوری خود در این دوره نیز گام های بزرگی برداشت. موتورسیکلت توری هوشمند GTS1000 که در سال ۱۹۹۳ عرضه شد، دارای سیستم پیچیده فرمان هاب-محوری بود و مهمتر از آن، اولین موتورسیکلت از یاماها با تزریق سوخت الکترونیکی بود.

در حالی که یاماها در ساخت کروزرهای ژاپنی پیشگام بود، اما همه آنها ماشین هایی با اندازه متوسط ​​با ویژگی های متمایز ژاپنی بودند. این موضوع در سال ۱۹۹۶ با یاماها رویال استار تغییر کرد، یک کروزر بزرگ واقعی به سبک آمریکایی که دارای موتور بزرگ ۱۳۰۰ سی سی V4، سپرهای بسیار بزرگ و قطعات کرومی فراوان بود.

در آغاز سال ۱۹۸۹، فورد یک خودروی خانوادگی معمولی با عملکرد بالا به نام Taurus SHO را عرضه کرد. از تخصص یاماها برای این پروژه استفاده شد و آنها یک موتور V6 نوآورانه ۳۲ سوپاپ ساختند که برای چندین سال در دهه ۹۰ مورد استفاده قرار می گرفت.

دهه ۹۰ با نوآوری بیشتر یاماها به پایان رسید، در شرایطی که این کمپانی اولین موتورسیکلت ۴ زمانه آفرودی خود را توسعه داد. یاماها با مشاهده نزدیک بودن وضع قانون های محدود کننده آلایندگی در ماشین های دو زمانه، تصمیم گرفت با عرضه YZ250F در سال ۲۰۰۱، از این موضوع پیشی بگیرد و چیزی را بسازد که اکنون استاندارد مسابقات سوپرکراس است.

توسعه مداوم

در دهه ۲۰۰۰، مدل سوپراسپرت FZR توسط YZF جایگزین شد. این نسخه شامل YZF-R6 با ظرفیت ۶۰۰ سی سی و YZF-R1 با ظرفیت ۱,۰۰۰ سی سی بود. این موتورسیکلت ها به ترتیب ۱۲۰ و ۱۵۰ اسب بخار قدرت را در فریم بسیار سبک و چابک به راکبان ارائه می‌کردند.

اما یاماها به نوآوری خود ادامه داد، زمانی که R1 در سال ۲۰۰۲ قابلیت تزریق سوخت دریافت کرد و R6 YCC-T (دریچه گاز کنترل شده با چیپ یاماها)، نسخه ای از فناوری fly-by-wire که توسط یاماها ساخته شده بود، زا دریافت کرد.

مشارکت مداوم یاماها در مسابقات از طریق قرار گرفتن در معرض تست و اعتباری که از برنده شدن در این مسابقات به دست می‌آید سودهای زیادی را به همراه داشت و در عین حال به فناوری‌هایی مانند YCC-T اجازه می‌دهد تا مدل‌های مسابقه ای به سمت مدل های مصرفی بروند.

کروزرهای بزرگ یاماها که در سال ۱۹۹۶ معرفی شدند، همچنان موفقیت این شرکت را ادامه دادند، اما در سال ۲۰۰۶، آنها به یک نام تجاری مستقل تحت نام تجاری Star Motorcycles تغییر هویت دادند، اگرچه از هر نظر به یاماها بودن ادامه دادند.

یاماها در طول دهه ۲۰۰۰ به تنوع محصولات خود ادامه داد و مدل‌های جدیدی را در همه بخش‌ها معرفی کرد. موارد قابل توجه اضافه شده عبارتند از اسکوتر مکسی T-Max، اسکوترهای Vino 50 و ۱۲۵، چهار چرخ های جدید و ساید بای ساید، و طیف وسیعی از قایق ها.

تنوع ادامه دار یاماها در این دوره با توسعه هلیکوپتر ناوبری خودکار RMAX و همچنین وسیله نقلیه دریایی بدون سرنشین UMV و وسیله نقلیه زمینی UGV نشان داده شد. علاوه بر این، یک پروژه در حوزه بیوتکنولوژی در سال ۲۰۰۰ در یاماها برای توسعه ابزاری برای کاهش دی اکسید کربن ایجاد شد.

در نهایت، دهه ۲۰۰۰ پیچیدگی یاماها را به عنوان یک تولید کننده جهانی و تمایل به تنوع بخشیدن به محصولات و کسب و کار خود برای ادامه حفظ موقعیت پیشرو در بازار نشان داد. نوآوری همیشه یکی از مشخصه های عملیات یاماها بوده است.

یک موتورسیکلت ساز مدرن

یاماها با طیف متنوعی از محصولات در بخش های مختلف بازار وارد دهه دوم هزاره جدید شد. علاوه بر این، فناوری پیشرفته با ویژگی‌هایی مانند تزریق سوخت که در همه مدل‌ها به‌جز تعداد انگشت شماری به‌صورت استاندارد عرضه می‌شد، بیش از پیش در موتورسیکلت های این شرکت به کار گرفته شد.

نسخه های YZF-R1 و YZF-R1M جدیدترین موتورسیکلت های یاماها برای سال ۲۰۱۵ بودند. این مدل مجموعه ای از قابلیت های الکترونیکی اقتباس شده از مسابقات موتو جی پی مانند کنترل اصطکاک، کنترل لغزش، عملکرد ضد چرخ، کنترل شروع و یک سیستم ترمز یکپارچه را ادغام می کرد.

بخش استار در این دوران نسخه Bolt را معرفی کرد، یک کروزر کوچکتر با یک موتور دوقلو خنک شونده با هوا برای رقابت با مدل‌های هارلی دیویدسون اسپورتستر.

با این حال، بخش Star Motorcycles در سال ۲۰۱۶ بازنشسته شد و همه مدل‌های آن در سال ۲۰۱۶ وارد خط تولید اصلی یاماها شدند. اکنون به جز Bolt ، ساخت تمام مدل‌های این دسته متوقف شده‌ است، در حالی که به نظر می‌رسد یاماها تصمیم گرفته از بازار کروزرهای بزرگ کناره‌گیری کند.

این با استایلینگ Star Venture که در سال ۲۰۱۸ معرفی شد تقویت شده است، یک مدل تورینگ با موتور دوقلو که شبیه یک تفسیر مدرن از یک کروزر سنتی با کروم بسیار کمتر قابل مشاهده نسبت به موتورهای تولید شده در زیر نشان استار است.

دیگر نوآوری‌های اخیر محصول یاماها عبارتند از Navione، ویلچری برقی که موتورهای هاب را در چرخ‌ها ادغام می‌کند و از فناوری هوشمند برای ارائه حداکثر کمک حرکتی استفاده می‌کند.

یاماها همچنین Motoroid را معرفی کرده است، یک موتورسیکلت الکتریکی پیشرفته خود متعادل کننده که هر چیزی را که فکر می کنید یک موتورسیکلت دارد یا باید داشته باشد، دوباره تعریف می کند. این تحولات نمونه هایی از آنچه هستند که این شرکت را برای آینده به سرعت در حال تغییر متحرک بودن آماده می کند.

یاماها در آینده

یاماها در حال حاضر بر میراثی غنی از نوآوری و تولید ایستاده است که برای کیفیت خود شهرت زیادی کسب کرده است. خط تولید کنونی پایه های تثبیت شده مهندسی مکانیک را با فناوری پیشرفته ترکیب می کند و محصولات مدرن و در سطح جهانی را ارائه می دهد.

علاوه بر این، یاماها به حوزه های جدیدی از تحقیق و توسعه وارد شده است که منجر به فناوری های جدید خارج از ترکیب محصولی تاریخ ساز آن شده است.

ترکیب فعلی موتورسیکلت های یاماها نمایانگر نگاه رو به جلو است. یاماها عمدتاً از بازار کروزرها، غیر از بولت R-Spec و V Star 250، کناره گیری کرده و بر هسته‌ای از موتورهای خیابانی فوق مدرن و پیچیده همراه با ارائه قوی اسکوترهای خیابانی بسیار کارآمد تمرکز کرده است.

خودروهای ATV، ساید بای ساید و اسنوموبیل های ساخته شده با همان استانداردها و طیف وسیعی از محصولات دریایی از قایق های ماهیگیری کوچک گرفته تا قایق های تفریحی کوچک، این گستره تولیدی را تکمیل می کنند.

با سرمایه‌گذاری روی توسعه پیشرانه‌های الکتریکی که از قبل آغاز شده است، تنها بحث زمان است که کی موتورسیکلت‌های برقی آماده عرضه در نمایندگی‌های یاماها شوند و به نظر می‌رسد که یاماها تا زمانی که شرایط اجازه دهد به تحویل موتورسیکلت های سنتی خود ادامه می‌دهد.

برند یاماها با موتورسیکلت های ۲ زمانه هوشمندانه خود راه زیادی را برای کمک به بازسازی یک کشور جزیره ای جنگ زده طی کرده است. تا زمانی که به ارتقای کیفیت و نوآوری ادامه دهد، یاماها برای دهه‌های آینده با ما خواهد بود.

کانال عصر ایران در تلگرام

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: موتور سیکلت یاماها موتورسیکلت های یاماها اولین موتورسیکلت موتورسیکلت ها یک موتورسیکلت یاماها موتور اولین موتور قابل توجه یک موتور معرفی شد قایق ها مدل ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۳۱۷۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

علیرضا طلیسچی: وضعیت موسیقی در ایران خوب است

به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز، تولید و پخش رئالیتی‌شوها، از «مافیا» گرفته تا «پدرخوانده»، در شبکه‌های نمایش خانگی داغ است و یکی از این برنامه‌ها که این‌روزها طرفداران قابل توجهی پیدا کرده، رئالیتی‌شو «زودیاک» است که با عنوان «شب‌های مافیا» بازی جذابی برای طرفدارانش پخش می‌کند. در این برنامه یک قاتل سریالی به نام زودیاک شهروندان و مافیای سیسیل را هدف قرار می‌دهد. در این برنامه محمد بحرانی نقش گرداننده بازی را بر عهده دارد.

بیشتر بخوانید: موسیقی درمانی شیوه‌ای جدید در درمان بیماران

سریال «شب‌های مافیا: زودیاک» به کارگردانی محمدرضا رضائیان در سال‌۱۴۰۲ ساخته شده است. در فصل دوم این رئالیتی‌شو، فرزاد حسنی، دارا حیایی، جواد خواجوی، محیا دهقانی، متین ستوده، مجتبی شفیعی، علیرضا طلیسچی، سعید فتحی روشن، بهار قاسمی، مریم مؤمن، مهدی مهدی‌پور و امیرحسین هاشمی به هنرمندی پرداخته‌اند.
علیرضا طلیسچی یکی از خوانندگان شناخته‌شده و پرطرفدار پاپ است؛ خواننده‌ای که توانسته جایگاهش را با کنسرت‌هایی که برگزار می‌کند تثبیت کند. این خواننده پاپ که متولد۶۴ است، از میانه دهه۸۰ فعالیتش را به شکل رسمی آغاز کرد و تک‌آهنگ‌هایش طرفداران خاص خودش را دارد. طلیسچی در این گفت‌وگو از حضورش در برنامه «شب‌های مافیا» می‌گوید و در بخش‌های دیگری از این گفت‌وگو از وضعیت امروز موسیقی صحبت کرده است.

این روزها رئالیتی‌شوهای متنوعی در شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود. چطور شد که در برنامه «شب‌های مافیا: زودیاک» شرکت کردید؟

از طریق تیم تولید به برنامه دعوت شدم و علاقه داشتم که ببینم چطور می‌توانم در این سناریو بازی کنم. من قبلا هم در یک شو، مافیا بازی کرده بودم، اما به‌نظرم «زودیاک» شیک‌تر است و پیچیدگی‌هایش بازی را برای بیننده جذاب‌تر می‌کند.

خیلی‌ها به برد و باخت در یک مسابقه اهمیت می‌دهند. برد و باخت برای شما چطور بود؟

شرکت در این برنامه بیشتر برایم جنبه سرگرمی دارد. این‌طور نگاه می‌کنم که با یک گروه خوب دور هم هستیم و هدفمان این است که برای بیننده‌های برنامه لحظاتی حال خوب ایجاد ‌کنیم که امیدوارم به چنین نتیجه‌ای رسیده باشیم.

اخیرا در نمایش خانگی، محصولاتی در حوزه‌های مختلف ورزش، موسیقی، مذهبی و... تولید شده است. از نظر شما، تولید برنامه‌های حوزه موسیقی مثل «صداتو» چه تأثیری بر ارتباط بیشتر مردم با موسیقی دارد؟

ساخت برنامه‌های خوب در این حوزه به ارتباط بیشتر مردم با موسیقی کمک می‌کند، اما اینکه این برنامه‌ها بتواند هنرمند بسازد مبحث دیگری است، چون یک خواننده هرقدر هم تخصصی وارد یک حوزه بشود، تا جو کار و فعالیت حرفه‌ای در فضای تولید و صحنه را تجربه نکند، به موفقیت نمی‌رسد. از نظر من، ورود به عرصه خوانندگی و فضای حرفه‌ای موسیقی کاملا نیازمند تجربه این واقعیت است. تمام این مسابقاتی هم که اخیرا تولید و پخش شده یکی‌دو چهره را به فضای موسیقی معرفی کرده، اما به لحاظ ایجاد سرگرمی برای مردم کاملا موفق ظاهر شده‌اند و اگر از این قبیل برنامه‌ها باز هم تولید شود، به فهم و درک بیشتر مردم از فضای موسیقی کمک قابل توجهی می‌کند.

پیشنهادی برای حضور در برنامه‌های موسیقی داشته‌اید؟

پیشنهاد داشته‌ام، اما علاقه نه، چون به‌نظرم در جایگاهی نیستم که بخواهم کسی را قضاوت کنم و اصولا هم موسیقی تا یک جایی به‌صورت علمی و پایه آموختنی است و از آن به بعدش دیگر سلیقه‌ای می‌شود. پس قضاوت کردن راجع به صداها را باید به مردم بسپاریم.

این روزها بازار کنسرت‌های پاپ داغ است. درست است که موسیقی کشور افت و خیزهای زیادی دارد و با مشکلات خاص خودش دست و پنجه نرم می‌کند، با این حال اوضاع این روزهای موسیقی کشور چطور است؟

به‌نظرم وضعیت موسیقی ما در حال بهبود است و البته این گفته من نیست و گفته خیلی از بزرگان حال حاضر موسیقی ایران است. موسیقی ما در سال‌های اخیر دچار تحولات عجیب و غریبی شد که بخشی از این تحولات مثبت بود و بخشی هم منفی. خوشحالم که با ورود هنرمندان حرفه‌ای‌تر و صداهای قشنگ‌تر و احساس بیشتری که در کارها وجود دارد موسیقی دارد از آن حالت قبلی بیرون می‌آید و خودش را ترمیم می‌کند.

برویم سراغ مسئله‌ ترند شدن برخی از قطعه‌های موسیقی مثل قطعه «پاقدم» که اخیرا بسیار شنیده و معروف شد. چه می‌شود که یک کار این‌طور دیده و شنیده و پرطرفدار می‌شود؟

بخش زیادی از این اتفاق مربوط به تجربه است و بخشی هم سلیقه و هوش بازار. ولی در نهایت کارها را مردم برجسته می‌کنند، یعنی اگر مردم کاری را دوست داشته باشند، آن کار به موفقیت بزرگی می‌رسد. «پاقدم» یک قطعه موسیقی دهه شصتی است که در آن استانداردهای ضبط موسیقی آن دوران کاملا رعایت شده و فکر می‌کنم جدا از تنظیم و میکس و مستر خوب امیربهادر دهقان، شعر و ترانه و ملودی هم خیلی به کارهای آن دهه نزدیک است.

شما در قطعه‌های معروفتان هم سبک شاد دارید و هم قطعه‌های احساسی و غمگین. تمایل مردم بیشتر به شنیدن کدام یک است؟

اگر به تاریخمان رجوع کنید، می‌بینید که مردم ما پر از غم و غصه بوده‌اند و طبیعتا تمایلشان به آهنگ‌های شاد بیشتر است. در کنسرت‌ها هم همین‌طور است. وقتی یک پدر بودجه مشخصی برای خانواده‌اش کنار می‌گذارد تا در کنسرت شرکت کنند، دلش نمی‌خواهد که مجددا در فضای غمگین قرار بگیرند. بنابراین تمایلشان به شنیدن و همراهی در خواندن آهنگ‌های شاد بیشتر است. البته از قدیم موسیقی شاد نسبت به موسیقی غمگین بیشتر شنونده و طرفدار داشته است.

این روزها مدام نام خواننده‌های جدیدی را می‌شنویم که در فضای مجازی معرفی می‌شوند. یا گاهی روی بیلبوردها تبلیغ کنسرت خواننده‌هایی را می‌بینیم که خیلی‌ها نمی‌شناسندشان. این افزایش ورود به عرصه خوانندگی اتفاق مثبتی است یا منفی؟

ما خوانندگانی داشته‌ایم که با یک قطعه روی صحنه آمده‌اند و بقیه قطعه‌هایشان حالت مکمل همان یک قطعه را داشته. از آن طرف هم هنرمندی داشته‌ایم که با هر قطعه جدید مخاطبان بیشتری را جذب کرده‌ و به‌تدریج معروف شده‌است. در هر صورت، دیده شدن یک اثر هنری و محبوب شدن هنرمند به مردم بستگی دارد.

به تجربه حوزه‌های هنری دیگر مثل بازیگری هم فکر می‌کنید یا پیشنهادی داشته‌اید؟

من یک‌بار این را تجربه کردم و متأسفانه بازخورد خوبی از این کار نداشتم، به خاطر اینکه تیم تولید آن کار تیمی که فکر می‌کردم نبود. البته بازیگران و بقیه عوامل همه خوب بودند، اما تجربه خوبی برای من نبود و ترجیح می‌دهم که فعلا دوباره آن فضا را تجربه نکنم و در کار خودم پیش بروم، هرچند از آینده‌ و تصمیمات بعدی‌ام خبر ندارم.‌

رئالیتی‌شوها توانسته‌اند تا اندازه ای شبکه نمایش خانگی را متحول کنند

در چند سال اخیر پلتفرم‌ها به کاربران امکان می‌دهند فیلم‌ها و سریال‌ها را به‌صورت آنلاین تماشا کنند و به‌سرعت به رقیبی برای تلویزیون تبدیل شده‌اند.

یک مقایسه ساده در تولیدات و سریال‌های پخش‌شده در ابتدای سال۱۴۰۳ تا امروز میان پلتفرم‌های نمایش خانگی و تلویزیون نشان می‌دهد تلویزیون با وجود آنکه نسبت به سال گذشته با کم‌کردن حساسیت‌هایی سعی در جذب هنرمندان و چهره‌های مطرح کرده اما باز هم بازی را در زمین رقابت با پلتفرم‌های پخش نمایش خانگی واگذار کرده است.

این روزها تولید رئالیتی‌شوها و برنامه‌های مسابقه که در شبکه نمایش خانگی ‌تولیدشده، توانسته جذابیت زیادی برای مخاطب امروز به‌وجود بیاورد، مخاطبی که تنها با تماشای سریال و فیلم نمی‌تواند اوقات فراغت خود را پر کند. بنابراین از یک‌سو پلتفرم‌های گوناگون در شبکه نمایش خانگی در بیشتر سریال‌های خود توانسته‌اند با تمرکز بر جذابیت‌های داستانی و استفاده درست از ستارگان سینما و تئاتر تولیدات جذابی را پیش روی مخاطب بگذارند و از سوی دیگر با تولید و پخش برنامه‌های مختلف نشان داده‌اند توجه به ذائقه مخاطب برایشان مهم است و در بخش‌هایی موفق شده‌اند.

البته دامنه صنعت سرگرمی ‌آنقدرگسترده است که ما در تلویزیون ‌یا حتی شبکه نمایش خانگی هنوز نتوانسته‌ایم رقابتی با برنامه‌های خارجی داشته باشیم. با این حال، برخی از این برنامه‌ها توانسته‌اند آنقدر جذاب باشند که تماشاگران فصل‌های آن را دنبال می‌کنند.

VOD‌ها طیف گسترده‌ای از فیلم‌ها و سریال‌ها را از سراسر جهان به کاربران ارائه می‌دهند. این امر به‌معنای انتخاب بیشتر برای بینندگان و رهایی از محدودیت‌های برنامه‌های روتین است.

نمی‌توان منکر این موضوع شد که پلتفرم‌های نمایش خانگی با ارائه فرصتی جدید برای پخش فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی، به افزایش تولید محتوای داخلی در این کشور کمک کرده‌اند. این امر منجر به ایجاد شغل‌های جدید و رونق صنعت سرگرمی ایران شده است.

VOD‌ها در حال حاضر نقش مهمی در صنعت سرگرمی ایران ایفا می‌کنند و ظرفیت این را دارند که در آینده نقش مهم‌تری ایفا کنند. با رفع چالش‌های موجود، VOD‌ها می‌توانند به گزینه‌ای محبوب‌تر برای سرگرمی در ایران تبدیل شوند و به‌طور قابل‌توجهی بر نحوه تماشای فیلم و سریال توسط مردم ایران تأثیر بگذارند.‌

منبع: همشهری

انتهای پیام/

کد خبر: 1228550 برچسب‌ها موسیقی